Haarlem dus. Stad van elektrische bakfietsen, dure havercappu’s en Nederlands waar zelfs de NOS jaloers op is. Want hier praten ze ABN zoals het hoort: strak, zonder fratsen. Geen “houdoe”, geen “goeiemogguh”, gewoon netjes Nederlands, rechtstreeks uit het lesboek.
Alleen heeft het kleurige Haarlem ook een wijk genaamd Schalkwijk. Ooit neergezet als slaapwijk, met flatgebouwen en beton waar niemand echt wilde wonen. Anno nu is het een beetje aan het opleven. Van grauwe buitenwijk, heel langzaam naar een stadsdeel met potentie en waar soms zowaar iets te beleven valt. Alleen gaat zo’n transitie natuurlijk nooit zonder slag of stoot.
En zo moet de voorheen als puur multicultureel bekendstaande wijk nu stapjes maken. En die worden gezet. Een opstootje in de wijk tussen een donkere man en een witneus is vandaag de dag voorzien van een potje schelden in keurig ABN. Precies wat Haarlem – en dan vooral Schalkwijk – nodig heeft. Een beetje ontwikkeling gebracht door een witte chick van nu. KK goed bezig… Via.
Plaats reactie
0 reacties