Avonturier Mister C heef ons een paar maanden geleden kennis laten maken met Steinkohle 1301, de nazi-fabriek van de dood. Dit was een locatie in Frankrijk van de Duitsers om een wapenfabriek te bouwen voor hun V2 raketten en de enorme constructie heeft duizenden mensenlevens gekost om te laten bouwen. Maar een vijftigtal kilometer van de Steinkohle fabriek is de plaats Clairfeuille. Een gehucht dat beschikt over een fikse kalkbasis en ver genoeg om uit het zicht van bommenwerpers te blijven. Maar dicht genoeg om snel onderdelen voor hun V-raketten te kunnen leveren.
Foto via Mister C.
De weinige lokale bewoners wisten dat de Duitsers aan het graven waren, maar niemand stelde vragen. Je wilde natuurlijk niet op het vizier terecht komen van de Gestapo. Russische krijgsgevangen werden aan de lopende band op deze plek aan het werk gezet en sneuvelden er ook. Na de oorlog werd duidelijk dat de Nazi's er werkten aan een tunnelcomplex. Het complex werd gescreend door het nieuwe Franse leger en werd na enkele geheime "werkzaamheden" veilig verklaard. Deze werkzaamheden bestonden uit het plaatsen van een paar betonnen blokken die in de tunnels werden geplaatst. Om de boel stevig te houden, dat was de officiële verklaring.
Foto via Mister C
Jaren gaan voorbij in het gehucht en de tunnels waren een echte hotspot voor de jeugd uit de buurt. De echte waaghalzen trokken diep de tunnels in en de echte bazen durfden het zelfs aan om op de geplaatste betonnen blokken te tekenen. 3 kinderen, 2 broers en een vriend, waren dit in 1995 ook van plan, maar deze kids kwamen 's avonds niet terug.
Foto via Mister C
De vader van de broers ging op zoek en hij trof hun fietsen aan bij de ingang van de tunnels en hij ging ook de tunnels in. Ook hij keerde niet terug. De moeder en echtgenote sloeg alarm en de lokale brandweer stuurde een speleoloog die de tunnels als zijn broekzak kende met gespecialiseerd materiaal op verkenning. Ook deze man keerde niet terug. 5 mensen dus al zoek. Een brandweerman ging ook de tunnel in om de 5 mensen te zoeken, maar hij keerde ook niet terug.
Foto via Mister C
De gespecialiseerde brandweereenheden van gemeentes uit de buurt kwamen ter plaatse, net als de Gendarmerie (militaire politie), justitie en de civiele bescherming. Vreemd genoeg kwam ook het leger ter plaatse en toen draaide de zaak volledig dicht. De zone werd door het leger volledig geïsoleerd en hiervoor werden zelfs tanks ingezet. Niemand kong er nog in en niemand mocht er nog uit.
Verschillende journalisten ter plaatse beschreven hoe ze uren aan een stuk explosies hoorden en hoe de militairen ter plaatse de lippen stijf op elkaar hielden. Pas uren later, nadat de militaire activiteiten waren afgelopen, mocht de brandweer opnieuw de tunnels in, maar dan wel onder strikte controle van defensie. Een ploeg van 3 brandweermannen, allen voorzien van zuurstofapparatuur trok de tunnels in. Geen van hen komt er levend uit. Een laatste brandweerman probeert nog op eigen houtje zijn collega’s te redden maar ook hij verliest het bewustzijn. Nadien verklaarde hij dat "iets" de rubber van zijn masker deed smelten. Als extra kers op de taart trokken 2 militairen naar de vrouw van die brandweerman, om haar te informeren over het overlijden van haar echtgenoot, terwijl deze nog op de Intensive Care afdeling lag.
Foto via Mister C
Het drama komt tot een einde, wanneer gespecialiseerde eenheden ter plaatse komen en de lichamen van 9 mensen uit de tunnels halen. Nog voor het onderzoek gestart kan worden, laat defensie verschillende bommen ontploffen in de tunnels en worden de ingangen met bulldozers vernietigd. Het rapport is duidelijk. De kinderen maakten een vuur, de rook nam over en iedereen stierf door CO vergiftiging. De apparatuur van de brandweer verdween, net zoals de autopsierapporten en ieder ander mogelijk bewijs. Alle lichamen werden onder gesloten kist begraven en de enige overlevende van het verhaal werd als "shellshocked" beschreven. Gek geworden dus en niet geloofwaardig.
Gevalletje in de doofpot stoppen dus. Maar Mister C was getriggerd door door dit verhaal en ging naar Clairfeuille om zelf eens een kijkje te nemen in de tunnels. Illegaal en natuurlijk levensgevaarlijk. Bleek ook wel, want hoe dichter hij bij de betonnen blokken kwam hoe indringender de geur werd en hoe moeilijker het werd om te ademen. Ook bij Mister C werd de grens bereikt. Braken, ademhalingsproblemen, desoriëntatie, barstende koppijn en het gevoel om zo snel mogelijk deze plaats te willen verlaten.
Medische tests nadien wijzen uit dat Mister C geveld was door een neurotoxische vergiftiging en dat sporen van cyanide en chloride in zijn systeem waren te vinden. Hij heeft de betonnen platen gezien. Dat waren geen platen maar sarcofagen. Betonnen constructies die ruimtes hermetisch hadden afgesloten. Maar die dingen waren in een absolute rottoestand. Gaten, barsten, complete stukken waren door de tand des tijds aangetast. De nazi's maakten hier chemische bommen die 50 kilometer verder in de Steinkohle fabriek op de raketten moesten worden geplaatst om zo richting Engeland te vliegen. De raketten vlogen nooit, maar de ladingen werden wel degelijk gemaakt. De Duitsers lieten alles achter en het Franse leger dacht dat ze alles goed hadden afgesloten. Niet dus, want de betonnen constructies is waarschijnlijk zo lek als een mandje.
Dit kan weleens wat stof doen opwaaien in Frankrijk. Het verhaal van Mister C kun je hier lezen en de video van zijn illegale en levensgevaarlijke avontuur bekijk je hieronder. O, en zoals Mister C zelf zegt. Dit moet je niet zelf gaan proberen. Als je één seconde iets te veel van dit gas binnen krijgt, dan kun je het niet meer na vertellen.
Populair nieuws
Net binnen
Plaats reactie
0 reacties