Even voor de duidelijkheid: kippenbouten of dijfilets, geen smaakloze kipfilets! Hindoestaanse masala, knoflook, ui en peper. Geen pakjes van de supermarkt, maar langs de toko voor je ingrediënten. Kousenband erbij moet, net als aardappel en een hardgekookt eitje. Onderschat de rotivellen niet; je moet die met gele spliterwten hebben, oftewel dalbharie. Enne, laat het klaarmaken door iemand uit Suriname of ten minste iemand met Surinaamse roots. Niet omdat andere mensen het niet kunnen, maar roti kip is gewoon beter met een beetje Surinaamse lobi.
Oh, en waar je ook vandaan mag komen, wie je ook bent en wat je ook doet: nooit, maar dan ook echt nooit met je gigantische unit van een fles mayonaise aankomen. Doe dat niet, alsjeblieft. Dit doet gewoon pijn. Ogen prikken, maag draait om. Waarom zou je dit doen? Wat heeft de prachtige Surinaamse keuken je ooit aangedaan dat je zo barbaars uit de hoek kan komen? Echt! Why?!
Plaats reactie
0 reacties