Het kan soms raar lopen. Miljoenen euro’s worden erin gestoken: filmstudio’s, programmamakers, wereldsterren, dure camera’s, sets, redacties en alles wat komt kijken bij het maken van hoogwaardige content. En wat wil de massa? Huis-, tuin- en keukengeklooi dat je wel kunt verzinnen, maar niet echt na kunt maken. Gewoon omdat het dan niet leuk is of simpelweg niet werkt. Iedere tjap kan toevallig iets opnemen en dan een dag later letterlijk een miljoenenpubliek trekken, waar de bedenkers van content-concepten slechts van kunnen dromen.
Een concept dat de laatste tijd goed scoort, is meekijken hoe mensen hun werk doen. Camera op het hoofd en dan een vrachtwagenchauffeur, broodjesbakker of timmerman aan het werk zien. Wat daar leuk aan is? Geen idee, swa, maar mensen kijken het massaal.
Voor ons begint het pas echt leuk te worden als het misgaat. Zoals die keer bij een telefoonreparateur die even een accuutje wilde vervangen van een mobieltje, maar per ongeluk de batterij lek prikte – met alle gevolgen van dien.
Lopen we dus met z’n allen rond met zo’n potentieel vuurballètje in onze broekzak, die zakcomputer van ons. Maar goed, niet al te veel over nadenken.
Plaats reactie
0 reacties