Daar zit je dan. Kersttafel vol, glaasje bubbels erbij, kaarsjes aan. Iemand schuift je een oester toe. Luxe. Delicatesse. Je tikt ’m open, knijpt er een drupje citroen op en denkt: dit is het leven.
En dan… Beweegt er iets.
Geen parel. Geen stukje vlees. Maar een klein, kronkelend wezentje dat zich langzaam uit de oester naar buiten werkt. Eet smakelijk.
Sinds de kerstdagen gaan er op social media massaal video’s rond van mensen die precies dit meemaken. De beelden zijn inmiddels miljoenen keren bekeken en zorgen overal voor dezelfde reacties: afgrijzen, ongeloof en lichte paniek.
Extra pijnlijk detail: veel mensen ontdekten de ‘verrassing’ pas na hun twaalfde oester. Je weet wel, net op het moment dat je denkt dat niets je kerstdiner nog kan verpesten.
Volgens kenners gaat het in de meeste gevallen om zeepieren of zagers. Dat zijn zeewormen die van nature voorkomen in kustwateren en zich soms in schelpdieren ophouden.
Klinkt niet als iets wat je op je bord verwacht, maar technisch gezien horen ze gewoon bij het ecosysteem waar oesters vandaan komen.
Het korte antwoord: nee, meestal niet. Oesters worden vaak levend gegeten en zo’n worm is in principe geen teken dat de oester bedorven is. Het lange antwoord: je moet er wel nét tegen kunnen. Want mentaal is het voor veel mensen vooral… een nachtmerrie.
Helemaal uitsluiten is lastig, maar je kunt het risico verkleinen:
Onder de video’s lopen de reacties flink uiteen. De één noemt het “een kerstdiner uit een horrorfilm”, de ander haalt zijn schouders op en zegt: “Ach joh, extra proteïne.”
Maar één ding is zeker: zodra je het eenmaal hebt gezien, check je elke volgende oester nét iets langer dan normaal.
Dus, een vriendelijke waarschuwing richting oud en nieuw: Wil je geen onverwachte verrassingen, kronkelende bijgerechten of traumatische herinneringen aan je laatste diner van het jaar?
👉 Sla die oesters op oudjaarsdag gewoon even over.
Scheelt toch weer een verhaal dat je niet had willen vertellen.
Lees het artikel op de mobiele website