37 uur boven wolken: B‑2 bommenwerper met magnetron, toilet & koelkast voor piloten in missie naar Fordow
| door Steve Stiffbone
In een militaire operatie van ongekende schaal — “Operation Midnight Hammer” — maakten zeven B‑2 Spirit stealth‑bommenwerpers een vlucht van maar liefst 37 uur vanuit Missouri naar de zwaar beveiligde Fordow‑uraniumfabriek in Iran. Tijdens deze missie beschikte de twee‑koppige bemanning over essentiële levensvoorzieningen aan boord: een toilet, magnetron en een koelkastje. Deze voorzieningen benadrukken niet alleen de ruimte die de B‑2 biedt, maar maken ook duidelijk hoe intensief en mensgericht zulke lange missies zijn.
Wat gebeurde er precies?
Vertrek en route
De bombers stegen op van Whiteman AFB (Missouri) en vlogen – in bijna volledige radiostilte – tientallen uren over diverse luchtzones, ondersteund door meerdere mid‑air tankers en jachtvliegtuigen.
Inzet en wapens
De aanval begon zaterdagavond om ±18:40 ET. De lead B‑2 dropte twee 30 000‑pond GBU‑57 “Massive Ordnance Penetrator” (MOP) bommen op Fordow — de eerste operationele inzet ooit van dit type. In totaal werden op drie nucleaire locaties (Fordow, Natanz, Isfahan) 14 MOPs en tientallen cruise‑en precisiebommen ingezet. Bovendien vuurde een Amerikaanse onderzeeër tientallen Tomahawk‑raketten af op Isfahan.
Resultaat en nasleep
Pentagon-leiders noemden de operatie de “grootste B‑2‑actie ooit” met “extreem zware schade” aan Iran’s nucleaire infrastructuur. Iran ontving geen waarschuwing, reageerde niet met luchtafweer – en men rept over een meesterlijke strategische verrassing .
Waarom 37 uur? Comfort voor bemanning
Een missie van 37 uur vraagt zowel techniek als menselijk uithoudingsvermogen. Daarom is de B‑2 uitgerust met:
Magnetron.
Kleine koelkast met snacks.
Toilet
en zelfs voldoende ruimte om afwisselend te rusten of te slapen. Ook al zijn deze voorzieningen basic, ze maken het mogelijk voor twee piloten om lange shifts af te wisselen tijdens de missie.
Wat maakt de B‑2 uniek?
Stealth technologie: vliegende vleugel, lage radarzichtbaarheid (RCS ≈ 0,1 m²).
Ongeëvenaarde payload: tot 18.000 kg intern, waaronder JDAMs en thermonucleaire B83’s.
Reikwijdte & bereikbaarheid: >10.000 nmi met mid‑air tanken, gezelschap van tankers elke ±6 uren.
Beperkte bemanning: slechts twee piloten dankzij hoge automatisering, met slaap‑ en rustzones.
Operation Midnight Hammer illustreert de capaciteiten van strategische bemande vliegtuigen in een tijd van hypersonische dreigingen en onbekende wapensystemen.
MOP: eerste daadwerkelijke inzet van de 30 000‑pond bunker‑buster.
Combinatie aanval: stealth, maritieme raketten, cyber- en elektronische oorlogsvoering .
Ontscheuring defensie: Iran kon geen vuist maken tegen jachtvliegtuigen en B‑2’s – mogelijk vanwege Israëlische voorwerk en verblindingstactieken .
Conclusie
De 37‑uur durende missie van de B‑2’s naar Fordow was niet alleen een prestatie voor man, machine en logistiek, maar zette ook een nieuwe standaard in strategische bommenwerpercapaciteit. Met de inzet van MOP’s en gecombineerde aanvalsvormen liet de VS zien dat bemande stealth‑platforms nog steeds een cruciale rol spelen in precisiewapens en wereldwijde afschrikking.
Nieuwe escalatie: Iran vuurt raketten op Amerikaanse bases in Qatar & Irak
In reactie op de Amerikaanse bombardementen op nucleaire sites in Fordow, Natanz en Isfahan heeft Iran op 23 juni 2025 meerdere ballistische raketten gelanceerd richting Amerikaanse legerbases in Qatar en Irak. Volgens Israëlische ingewijden richtte Iran met minstens zes raketten op de Al Udeid-luchtmachtbasis nabij Doha, waar meer dan 8 000 Amerikaanse militairen gestationeerd zijn. Explosies werden gehoord in Doha, waarna Qatar tijdelijk zijn luchtruim sloot.
Daarnaast richtte minstens één raket zich op een basis in Irak, waarbij bij beide doelen luchtafweersystemen geactiveerd werden . Het Pentagon volgt de situatie nauwgezet en noemt de aanvallen onderdeel van “Operation Glad Tidings of Victory” die het conflict verder op zijn scherpst zet.