Een paar weken geleden leek het hoofdstuk Nederland definitief gesloten voor 2 Brothers on the 4th Floor. Emotionele beelden, afscheid, samen uit samen thuis. Maar vrijdagavond gebeurde er toch nog iets wat eigenlijk niet meer op het draaiboek stond. Tijdens 3FM Serious Request in Den Bosch stond het duo onverwacht opnieuw op een Nederlands podium. En dat zorgde bij veel luisteraars voor natte ogen.
De reden dat 2 Brothers on the 4th Floor zouden stoppen, is bekend. Rapper D-Rock is ernstig ziek en kan simpelweg niet meer optreden zoals vroeger. Toch verscheen hij vrijdagavond bij het Glazen Huis, nadat zangeres Desray hem vlak voor het optreden liefdevol had toegesproken.
Désirée Manders (56) en René Phillips (55) maakten eerder bekend dat ze na dertig jaar stoppen als 2 Brothers on the 4th Floor. D-Rock lijdt aan parkinson, een ongeneeslijke en progressieve ziekte waarbij zenuwcellen in de hersenen afsterven. Bewegingen, spraak en controle over het lichaam worden steeds lastiger. Eén optreden betekent voor hem inmiddels bijna een week herstel.
Hun allerlaatste optreden staat nog gepland voor april in het Belgische Hasselt. Drie weken geleden volgde wat toen werd aangekondigd als het laatste Nederlandse optreden. Maar voor Serious Request werd dus een uitzondering gemaakt.
Het duo bracht het toepasselijke Never Alone, hun hit uit 1993. Dit jaar haalt Serious Request geld op voor Spieren voor Spieren, een goed doel dat zich inzet voor kinderen met een spierziekte. Hoewel parkinson officieel een hersenaandoening is, weet D-Rock als geen ander hoe het voelt als je lichaam je langzaam in de steek laat.
Dat maakte dit moment extra beladen. De rapper heeft moeite met praten en kreeg tijdens een eerder optreden zelfs een zogenoemde freeze, waarbij hij kort niet meer kan bewegen. Vrijdagavond stond dus niet alleen in het teken van muziek, maar ook van afscheid, dankbaarheid en doorzetten.
Vlak voor het optreden sprak D-Rock het publiek toe. „Ik ben een jongen uit Zuilen. Ik had nooit verwacht dat ik het zo ver zou schoppen,” zei hij zichtbaar geëmotioneerd. „Ik voel me nu goed. Ik ben heel blij met wat we bereikt hebben en ik sta er positief in.”
Ook Desray nam nog even het woord. „Ik hou van je, lieverd,” zei ze tegen haar maatje. „Je zit voor altijd in mijn hart. We gaan nu een feestje bouwen, want dat hebben de mensen verdiend. We laten elkaar niet in de steek. Er is ook nog een leven naast de muziek.”
En zo kreeg Nederland, tegen alle verwachtingen in, tóch nog één keer 2 Brothers on the 4th Floor. Niet groots, niet bombastisch, maar wel precies zoals het moest: samen, kwetsbaar en met kippenvel tot achter de oren.
Lees het artikel op de mobiele website