Belgische amateurwielrenners, je zou er een boek over kunnen schrijven. De geschoren beentjes, het aerodynamische carbonros dat meer kost dan de auto, de bierbuik in het te strakke pakje, de zeemlap tussen de beentjes, de oprechte liefde voor het fietsen – liefst in een groepje andere gasten die hun saaie vrouw en vervelende kinderen ontvluchten door te koersen zonder echt doel. Ja, de Belgische amateurwielrenners, dat zijn de echte.
Nog een dingetje waar je deze types aan kunt herkennen: ze houden zich niet aan verkeersregels. Het is hun stukje rebels zijn in het verder veelal brave bestaan. En dus, als je een paar van die knuppels tegenkomt op de weg in de omgeving van Tongeren, even claxonneren om de wannabees duidelijk te maken dat ze weer eens grootheidswaanzin hebben en niet aan het koersen zijn in de Ronde van Vlaanderen, maar gewoon op moeten zouten naar het fietspad. Asootjes.
Lees het artikel op de mobiele website