Als je ziet hoeveel rommel er in zee drijft, is het eigenlijk geen verrassing dat zeehonden erin verstrikt raken. Achtergelaten visnetten, losse lijnen en enorme hoeveelheden plastic vormen het grootste gevaar. Plastic vergaat nauwelijks en volgens schattingen zou er in 2050 zelfs meer plastic dan vis in de oceaan kunnen drijven.
Voor zeehonden is dat afval vaak dodelijk. Netten en lijnen snijden zich vast rond nek, flippers of lijf. Zelf loskomen is vrijwel onmogelijk, hoe hard ze ook proberen.
Het probleem wordt alleen maar erger naarmate de dieren groeien. Wat begint als een strak zittend net, snijdt zich steeds dieper in de huid. Dat leidt tot ernstige verwondingen, infecties en uiteindelijk verhongering. Zonder ingrijpen sterven veel van deze dieren een langzame en pijnlijke dood.
Juist langs de kust van Namibië leven extreem veel Kaapse pelsrobben. Inmiddels gaat het om meer dan een miljoen dieren. Door hun nieuwsgierige en speelse gedrag zijn ze extra kwetsbaar voor ronddrijvend afval. Een stuk plastic of een los net is voor een rob al snel een speeltje — met desastreuze gevolgen.
Door de reddingsacties vast te leggen en te delen, probeert Ocean Conservation Namibia meer te doen dan alleen dieren bevrijden. De beelden zijn bedoeld om mensen te confronteren met wat we massaal weggooien en wat uiteindelijk in zee belandt. Dit is dus geen ‘ahhh, lieve zeehond’-video, maar een harde reminder dat plasticvervuiling echte slachtoffers maakt.
Lees het artikel op de mobiele website