Sommige verhalen beginnen onschuldig en eindigen met een dikke driewerf hoera. Dit is er zo eentje. In Gwinnett County, Georgia, Good Old USA, is een 5-jarig jongetje met autisme op het nippertje gered nadat hij was weggelopen vanuit de speeltuin en diep een rioolbuis in was gekropen.
Op 15 november van dit jaar kregen agenten van het Central Precinct een melding bij Peachtree Ridge Park. Het jongetje was daar aan het spelen, maar was ineens spoorloos. En wie weleens met zoekacties te maken heeft gehad of zoiets op tv heeft gevolgd, weet: elke minuut telt dan ineens.
Na zo’n 40 minuten zoeken viel agent Hugley iets op. Een hek rondom een plas was omhooggetrokken. Hugley volgde zijn onderbuikgevoel, kroop onder het hek door en keek in een rioolafvoer in de naastgelegen wijk. Hij riep de naam van het jongetje… en kreeg antwoord.
Niet veel later arriveerde agent Nunez, die besloot geen seconde te twijfelen en letterlijk het riool in te kruipen. Honderden meters verder, diep in de afvoerbuis, vond hij het jongetje. Terwijl Nunez zich door de smalle, donkere buis werkte, lokaliseerde luitenant Huggins de dichtstbijzijnde putdeksel om de redding zo snel en veilig mogelijk te laten verlopen.
Uiteindelijk werd het jongetje ongedeerd uit het riool gehaald. Geen verwondingen, cool as a cucumber, alleen een enorme opluchting voor de ouders en een politie-eenheid die precies deed wat nodig was. Later werden ook bodycam-beelden vrijgegeven, waarin je hoort hoe agenten rustig met het kind communiceren en alles op alles zetten om hem veilig terug te krijgen.
Toch wel een bizarre, maar gelukkig goed afgelopen situatie. En tegelijk een keiharde reminder hoe snel het mis kan gaan en hoe belangrijk scherp optreden en instinct zijn. GPS, dat is je vriend, zeker als je te maken hebt met koters die op het spectrum zitten.
Lees het artikel op de mobiele website